ทำไมเรามักจะได้ยินเรื่องราวของสุนัขที่สามารถกลับบ้านจากในที่ไกลๆเองได้? จริงๆแล้วสุนัขรู้ทางได้อย่างไร?

 
1. ตามกลิ่นเครื่องหมายร่องรอยต่างๆ
 
สุนัขมีประสาทรับกลิ่นที่เฉียบแหลมมาก และสามารถดมกลิ่นต่างๆมากมายที่มนุษย์ไม่สามารถทำได้ เช่น การเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ ระยะทาง อารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์ และโรคภัยไข้เจ็บ . . .

การดมกลิ่นเป็นสัมผัสรับรู้ที่สำคัญมากสำหรับสุนัข เมื่อเวลาสุนัขออกจากบ้าน พวกเขาจะทิ้งกลิ่นไว้ที่ฝ่าเท้าและจดจำไว้ว่านี่เป็นกลิ่นของคนหรือกลิ่นของสัตว์ตัวอื่น

และพวกเขาจะสร้างข้อมูลการจำกลิ่นของตัวเอง ดังนั้นแม้ว่าสุนัขจะอยู่ในที่ที่ไม่เคยไป แต่ก็จะยังสามารถตามกลิ่นกลับบ้านเองได้
 
 
2. ความสามารถในการจำโดยใช้สายตา
 
แม้ว่าสุนัขจะมีสายตาไม่ดี แต่เมื่อเขาออกไปนอกบ้านก็จะจำสภาพแวดล้อมทิวทัศน์ที่พวกเขามักจะเห็นเมื่อออกไปนอกบ้าน

ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถหาทางกลับบ้านได้โดยผ่านการดมกลิ่นจากความทรงจำและสิ่งแวดล้อมที่ได้เห็นมาแล้ว
 
 
3. การตรวจจับสนามแม่เหล็กเพื่อกำหนดทิศทาง
 
ทีมวิจัยของประเทศสาธารณรัฐเช็กได้ทำการทดลองโดยติดกล้องและใช้ GPS ติดตามสุนั ในที่สุดการทดลองก็พบว่า

1/3 ของสุนัขวิ่งไปตามทิศทางแกนเหนือ-ใต้ของโลก และท้ายที่สุดก็กลับมาบนเส้นทางใหม่! แถมยังเร็วกว่าสุนัขที่ทำเครื่องหมายดมกลิ่นเองซะอีก!
 
นักวิจัยคาดว่าพฤติกรรมของสุนัขที่วิ่งไปตามเข็มทิศ กำลังใช้สนามแม่เหล็กเพื่อช่วยให้ตัวเองสามารถอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคยได้
 
ดังนั้น เราจึงประมาณได้ว่าความสามารถพิเศษของสุนัขในการจดจำทางกลับบ้านเองได้ ก็อาจจะเกี่ยวข้องกับความสามารถในการรับรู้ถึงสนามแม่เหล็กของโลกด้วย